Święty Antoni z Padwy - Patron Parafii

 

Święty Antoni nie pochodził z Padwy - z Włoch, lecz był Portugalczykiem. Urodził się w Lizbonie 15 sierpnia 1195 roku w Święto Wniebowzięcia NMP. Otrzymał na chrzcie imię Ferdynand. Ojciec Ferdynanda Marcin Vicencio de Bulhoes (Buglioni) był rycerzem króla Alfonsa II Portugalskiego. Matka Maria Teresa Taveira pochodziła również ze szlacheckiego rodu. Rodzice dawali mu od najmłodszych lat bardzo dobry przykład. Uczył się w Lizbonie w szkole przykatedralnej. Jako syn rycerza zdobywał także sztukę jazdy konnej, szermierki, polowania. Kiedyś oświadczył ojcu, który chciał by został rycerzem tak jak on. Pragnę być rycerzem Chrystusa, giermkiem Matki Bożej, obrońcą ubogich i Ewangelii. Dzięki interwencji matki otrzymał błogosławieństwo ojca. Ojciec powiedział: Nie sprzeciwiam się twojemu wyborowi, a w twojej stanowczej decyzji dostrzegam dumę rodu Buglione. Będziesz godny naszej rodziny i chociaż zawiodłeś moje nadzieje, nie mogę sprzeciwiać się woli Boga. Błogosławię ci, mój synu. Idź w pokoju.

W 1210 roku mając 15 lat Ferdynand wstąpił do klasztoru San Vicenzo de Fora Kanoników Regularnych Św. Augustyna w Lizbonie. Po dwóch latach przeniósł się do klasztoru Santa Cruz w Coimbrze, gdzie zdobył solidne wykształcenie, szczególnie poznając Pismo Święte i naukę Ojców Kościoła. W 1219 r. otrzymał święcenia kapłańskie.

W 1220 roku Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów zamordowanych przez mahometan w Maroku. Wkrótce chcąc naśladować ideał życia św. Franciszka z Asyżu oraz poświęcić się pracy misyjnej tak jak bracia, którzy zginęli w Maroko, po zapoznaniu z duchowością wspólnoty, za wiedzą swoich przełożonych, wstąpił się do franciszkanów w Olivanez, którzy osiedlili się przy kościółku Św. Antoniego Pustelnika, przyjmując ich habit. Święty przy tej okazji, zmienił swoje imię na Antoni. Zapalony duchem męczeńskiej ofiary, postanowił udać się do Afryki, by w Maroku oddać swoje życie za Chrystusa. Uzyskuje zgodę przełożonych na misyjną podróż do Maroka. Jednak plany Boże były inne. Święty ciężko zachorował i musiał wracać do ojczyzny.  Gwałtowna burza zapędziła jednak statek na Sycylię. Właśnie tam w pobliżu Messyny w klasztorze franciszkańskim Antoni odzyskuje zdrowie.

W roku 1221 odbywała się w Asyżu kapituła generalna nowego zakonu. Święty udał się tam i spotkał ze Św. Franciszkiem. Po skończonej kapitule oddał się pod władzę brata Gracjana, prowincjała Emilii i Romanii, który wyznaczył mu pustelnię w Montepaolo w pobliżu Forli we Włoszech. Czas wykorzystał na pogłębienie w sobie życia wewnętrznego i dla swoich studiów. Ze szczególnym zamiłowaniem zagłębiał się w Pismo Święte, z którego później tak owocnie korzystał. Równocześnie udzielał się na niwie duszpasterskiej i kaznodziejskiej.

Sława jego kazań dotarła do brata Eliasza, następcy św. Franciszka, który mianuje go generalnym kaznodzieją zakonu. Odtąd święty przemierzał miasta i wioski nawołując do poprawy życia i pokuty. Dar wymowy, jego język niezwykle obrazowy i plastyczny, ascetyczna postawa, żar i towarzyszące mu cuda gromadziły przy nim tak wielkie tłumy, że musiał głosić kazania na placach, gdyż żaden kościół nie mógł pomieścić słuchaczy.

Słowo Boże głosił w północnych Włoszech, po czym w latach 1225-1227 Św. Antoni udał się z kazaniami do południowej Francji, gdzie z całą mocą zwalczał szerzącą się tam herezje katarów (albigensow). Kiedy powrócił do Italii, na kapitule generalnej, został wybrany prowincjałem Emilii i Mediolanu. Sława kaznodziejska św. Antoniego dotarła do Rzymu. Gdy zatem  w 1228 roku przybył się do Rzymu w sprawach prowincji, tam papież Grzegorz IX, który słyszał o talencie kaznodziejskim Antoniego polecił mu przeprowadzenie rekolekcji dla niego i kolegium kardynalskiego. Wywarły tak silne wrażenie, że Ojciec Święty nazwał go Arką Testamentu. Polecił Antoniemu, by wygłaszał kazania w Rzymie do przybywających pielgrzymów. Na prośbę kardynała Ostii, Rajnolda Conti, późniejszego papieża Aleksandra IV, Święty napisał Kazania na święta. Wygłosił tam też kazania wielkopostne. Święty w dalszym ciągu pracował głównie jako kaznodzieja, ale też dał się poznać jako profesor teologii, którą wykładał swoim braciom zakonnym, przede wszystkim w duchu św. Augustyna.

W roku 1230, na kapitule generalnej, Św. Antoni zrzekł się urzędu prowincjała i udał się do Padwy. Rok 1230 był dla Antoniego czasem intensywnej pracy kaznodziejskiej. W Padwie osiągnął największą popularność kaznodziejską w Wielkim Poście 1231 r. Wokół Antoniego gromadziły się wtedy tysiące wiernych, których doprowadzał do poprawy życia, skutecznie potępiał lichwę, więzienie dłużników i wyzyskiwanie biednych.

Skutkiem nadmiaru obowiązków był całkowicie wycieńczony. Nadto zachorował na wodną puchlinę. Opadając z sił, zatrzymał się w niewielkim klasztorze w Arcella, gdzie zmarł 13 czerwca 1231 roku , mając zaledwie 36 lat. Pochowano go w Padwie, w kościółku Matki Bożej. W niecały rok, dnia 30 maja 1232, papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. O szybkiej kanonizacji zadecydowały liczne cuda i łaski jakie wierni otrzymali za wstawiennictwem św. Antoniego.

Św. Antoni pozostawił po sobie zbiór kazań na niedziele i uroczystości świętych, posiadał dar uzdrawiania, bilokacji, czytania w ludzkich sumieniach. I dzisiaj zdarzają się cuda - trzeba tylko wierzyć i prosić o wstawiennictwo świętego Antoniego - jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą - to Bóg uczyni znak. Obecnie na miejscu grobu św. Antoniego w Padwie wznosi się potężna bazylika. W 1946 papież Pius XII ogłosił św. Antoniego doktorem Kościoła.

W roku 1981, z okazji 750. rocznicy śmierci Świętego, za pozwoleniem Stolicy Apostolskiej, profesor anatomii na uniwersytecie w Padwie, przeprowadził badania na dobrze zachowanym ciele Świętego. Okazało się, że Św. Antoni miał ok. 190 cm wzrostu. Twarz miał pociągłą i kanciastą, włosy ciemnobrązowe, zęby w świetnym stanie. Natomiast na kościach kolanowych wykryto cienkie pęknięcia, spowodowane zapewne długim klęczeniem. W szkielecie brakowało jedynie kości lewego przedramienia z dłonią, które wraz z dolną szczęką i językiem, przechowywane są gdzie indziej. Z tego wynika, że inne kości, czczone w różnych kościołach, są nieautentyczne, gdyż nie należą do Św. Antoniego. Odbywające się nabożeństwa ku czci św. Antoniego we wtorki są związane z dniem śmierci św. Antoniego 17 czerwca 1231.

Kult św. Antoniego rozwinął się bardzo szybko nie tylko w Italii, ale też w całym świecie chrześcijańskim. W Italii wystarczy tylko powiedzieć "Święty" na określenie osoby św. Antoniego. Ku czci Świętego powstało wiele bractw i kilka zakonów. Ludwika Bouffier zainicjowała w roku 1890 w Tuluzie we Francji dzieło zwane: Chleb św. Antoniego, tzn. jałmużna dla ubogich. Św. Antoniego jako swojego patrona uznają franciszkanie, mieszkańcy Lizbony, małżonkowie, narzeczeni, ubodzy. Najbardziej jest dla nas znany jako patron rzeczy zagubionych.

W ikonografii ukazuje się św. Antoniego w habicie franciszkańskim. Do charakterystycznych atrybutów należą: książka (symbol nauki) i lilia (niewinność), czasami Święty występuje z sercem płomiennym lub samym płomieniem na dłoni. Często św. Antoni jest ukazywany z Dzieciątkiem Jezus. Św. Antoni jest przedstawiony z Dzieciątkiem Jezus jako Zbawicielem Świata. Jezus trzyma prawą rączkę w geście błogosławieństwa. Na obrazie widnieje lilia i księga. Święty występuje w ciemnym habicie symbolizującym ubóstwo, pokorę i pokutę.

Liturgiczny obchód ku czci św. Antoniego przypada na dzień 13 czerwca i ma rangę wspomnienia obowiązkowego. W kolekcie mszalnej prosimy, abyśmy za wstawiennictwem św. Antoniego z Padwy, znakomitego kaznodziei i orędownika ubogich, mogli żyć zgodnie z Ewangelią i doznawali Bożej pomocy we wszelkich przeciwnościach naszego życia. Cenny jest fragment kazania św. Antoniego (Liturgia Godzin, t. III, s. 1237 - 1238).

Poucza on nas, że możemy świadczyć o Chrystusie pokorą, ubóstwem, cierpliwością i posłuszeństwem. Prosząc o wstawiennictwo św. Antoniego przed Bogiem przyjmijmy za własną jego radę: A zatem proszę was, niechaj zamilkną słowa, a odezwą się czyny. U nas tym czasem pełno słów, ale czynów prawdziwe pustkowie (...) Mowa zaś jest skuteczna wówczas, kiedy przemawiają czyny.

Pieśń

Jeżeli szukasz cudów Antoniego,

spojrzyj na cały okrąg świata tego.

Poznasz, jak słynie w każdej krainie

i ciebie Jego ratunek nie minie.

Ref. O Święty Antoni! O Święty Antoni!

Niech nas przed Bogiem Twoja prośba broni,

Twoja prośba broni.

 

W opracowaniu wykorzystano:

ks. Wincenty Zalewski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1996;

Stefano Dell`Orto, Święty Antoni z Padwy, Warszawa 1997

 

Nowenna do Św. Antoniego

Parafia pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Wisznicach czci św. Antoniego od 15 grudnia 1921 r.

Modlitwa do św. Antoniego w Wisznicach

Święty Antoni Padewski, który czuwasz nad naszą Parafią i nad tymi, którzy przybywają przed Twój wizerunek — racz wysłuchać próśb Twego ludu i wyproś potrzeb­ne łaski: silną i żywą wiarę, miłość wzajemną, trzeźwość, czystość obyczajów. Polecamy Twej opiece i orędownictwu dzieci, ubogich, chorych i opuszczonych. Dla wszystkich Twoich czcicieli bądź szczególnym opiekunem na każdy dzień codziennego życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

1. Pieśń do św. Antoniego (responsoria), np.: Jeżeli cudów szukasz...

 

2. Modlitwa na każdy dzień nowenny

O św. Antoni wielki orędowniku przed Bogiem. Od ponad ośmiu już wieków nie tylko Padwa, ale każdy zakątek ziemi błogosławi i czci Twoje imię. Bo nie ma nędzy, z której byś nie wybawił, nie ma utrapienia, nad którym byś się nie ulitował. Dlatego proszę Cię pokornie, bądź moim pośrednikiem i obrońcą. Pozwól, bym Cię czcił i błogosławił przez całe życie. Uproś mi łaskę o którą Cię pokornie proszę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

3. Modlitwa na poszczególne dni nowenny.

1. dzień nowenny

O święty Antoni, choć urodzony szlachetnie i w dostatkach, za nic sobie poczytałeś bogactwa ziem­skie. Porzuciłeś je natychmiast, skoro tylko usłyszałeś wołanie Boże. Proszę Cię, wyjednaj mi u Boga łaskę naśladowania Ciebie, bym nie przywiązywał się do dóbr tego świata. Wyjednaj mi również łaskę posłuszeństwa natchnieniom Bożym, które codziennie nawołują mnie do pokuty.

2. dzień nowenny

O chwalebny święty Antoni, którego Kościół obdarzył zaszczytnym przydomkiem męczennika pragnienia — wyproś mi u Boga łaskę, bym odrzucił wszelkie samolubstwo, a pragnął jedynie chwały Boga Najwyższego, spełnienia Jego świętej woli i zbawienia swej duszy. Wyjednaj mi łaskę, bym zrządzenia Opatrzności przyjmował chętnie, z miłością i spokojem.

3. dzień nowenny

O święty Antoni, mimo swej niewinności bardzo umartwiałeś swe ciało, stałeś się męczennikiem pokuty. Ja zaś mimo tylu upadków i wykroczeń nie chcę się umartwiać i wzdrygam się przed pokutą. Bardzo Cię proszę, święty i miłosierny mój Opiekunie, racz mi wyjednać u Boga łaskę poprawy grzesznego życia i ducha pokuty.

4. dzień nowenny

O święty Antoni, widok Twej pokory, którąś obrał sobie za przewodniczkę życia we wszystkich swych czynnościach, zawstydza mnie. Albowiem ja, który przed Bogiem jestem prochem i niczym, szukam czasem swego wyniesienia, a poniżenia drugich. Odtąd chcę zmienić swe dotychczasowe życie i stać się twym gorliwym naśladowcą. Wyjednaj mi u tronu Najwyższego łaskę ukochania pokory, a znienawidzenia szatańskiej pychy.

5. dzień nowenny

O wielki święty Cudotwórco! Podziwiam Twą niezłomną cierpliwość w znoszeniu niezliczonych krzywd i Twoją wielką miłość względem prześladowców. Boli mnie i zawstydza niecierpliwość własna, wstręt i nienawiść, jaką żywię w sercu przeciwko tym, którzy mnie w czymkolwiek obrazili. O, jak byłbym szczęśliwy, gdybym za Twoją przyczyną otrzymał od Boga dar cierpliwości.

6. dzień nowenny

O święty Antoni, Twoja niedościgniona uległość woli Bożej jakże gorzkim jest dla mnie wyrzutem za niecierpliwość i bunt przeciwko świętym zamiarom Bożej Opatrzności. Chorobę i cierpienie, które Bóg zsyła dla dobra mej duszy, uważam za najwyższą karę. Prześladowania, które przecież dają mi okazję do ćwiczenia się w cnocie cierpliwości, uwa­żam za największą niesprawiedliwość. Uproś mi u Boga, święty mój Opiekunie, cierpliwe znoszenie wszystkiego, cokolwiek na mnie dobrotliwy Bóg raczy zesłać.

7. dzień nowenny

O święty Antoni, przecudna perło dziewictwa, jakże mi daleko do Twych wyżyn świętości. Ty pełen żarliwości o zbawienie dusz, postrachem byłeś piekła; a ja grzeszny i nędzny, dając bliźniemu zły przykład, byłem sługą szatana. Proszę Cię, święty Antoni, dopomagaj mi w walce z grzechem w życiu osobistym oraz bym starał się o nawrócenie moich bliźnich.

8. dzień nowenny

O święty Antoni, jakże ja inaczej postępuję od Ciebie. Nie czuwam nad zmysłami. Zapominam, że zmysły są właśnie tymi bramami, przez które śmierć wchodzi do mojej duszy. Wyszukuję nawet okazje, by tylko zmysłom dogodzić, i tak staję się sprawcą swych duchowych upadków. Chcę się poprawić, lecz nie znajduję dość sił do zmiany życia. Dlate­go proszę Cię usilnie, o święty mój Obrońco, ulituj się nad mym nędznym stanem i wyjednaj mi łaskę u Boga, bym zawsze panował nad swymi zmysłami i umartwiał je tym więcej, im niżej upadłem.

9. dzień nowenny

O święty Antoni, rozważając Twą błogosławioną śmierć, pragnę i ja tak szczęśliwie żywot zakończyć z najświętszymi imionami Jezusa i Maryi na ustach. Chciałbym i ja nagrodę otrzymać, lecz mało pracuję, by na nią zasłużyć. Chciałbym odnieść zwycięstwo, lecz nie chcę walczyć. Pragnąłbym cieszyć się z Tobą na wieki, lecz nie mam ochoty cierpieć. Słowem, chciałbym się dostać do nieba, ale bez żadnego trudu. Święty mój Dobroczyńco i Opiekunie, zechciej łaskawie przyjąć tę nowennę ku czci Twojej odprawioną. Kocham Cię całym sercem i ufam, że wyprosisz mi u Boga światło i siły, abym żył prawdziwie po katolicku, kiedyś osiągnął chwałę niebieską i cieszył się Tobą na wieki. Amen.

4. Modlitwa końcowa na każdy dzień nowenny

Przedziwny i chwalebny św. Antoni, wsławiony skutecznym pośrednictwem u Boga i przez łaskawość Jezusa Chrystusa, którą Ci okazał, gdy jako Dziecię spoczął na Twych rękach. Dowodem mojej wdzięczności za Twoje u Boga wstawiennictwo niech będzie przyrzeczenie prowadzenia życia zgodniejszego z zasadami ewangelicznymi i większa troska o ubogich, których tak za życia umiłowałeś. Wyjednaj mi u Boga wierność tej obietnicy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

5. Litania do św. Antoniego.

Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson.

Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże – zmiłuj  się nad nami.

Duchu Święty, Boże – zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, bez zmazy pierworodnej  poczęta, módl się za nami.

Święty Antoni,  chwało  miasta  Padwy – módl  się za nami.

Święty Antoni, serdeczny przyjacielu Dzieciątka Jezus.

Święty Antoni, sługo Matki Niepokalanej,

Święty Antoni, wierny synu świętego  Franciszka,

Święty Antoni, mężu świętej modlitwy,

Święty Antoni, perło ubóstwa,

Święty Antoni, lilio czystości,

Święty Antoni, wzorze posłuszeństwa,

Święty Antoni, zwierciadło cnoty,

Święty Antoni, miłujący życie ukryte,

Święty Antoni, gardzący chwałą ziemską,

Święty Antoni, różo miłości Bożej,

Święty Antoni, żarliwy apostole,

Święty Antoni, gotowy na męczeństwo za wiarę,

Święty Antoni, filarze Kościoła świętego,

Święty Antoni, przewodniku dusz,

Święty Antoni, gorliwy krzewicielu wiary,

Święty Antoni, nauczycielu prawdy,

Święty Antoni, skarbnico Pisma świętego,

Święty Antoni, niestrudzony w głoszeniu Ewangelii,

Święty Antoni, nawracający grzeszników,

Święty Antoni, zwalczający występki,

Święty Antoni, aniele pokoju,

Święty Antoni, odnowicielu obyczajów,

Święty Antoni, zdobywający serca dla Chrystusa,

Święty Antoni, opiekunie uciśnionych,

Święty Antoni, postrachu złych duchów,

Święty Antoni, wskrzeszający umarłych,

Święty  Antoni, odnajdujący rzeczy zgubione,

Święty Antoni, chwalebny cudotwórco,

Święty Antoni, ozdobo Zakonu Serafickiego,

Święty Antoni, wesele dworu niebieskiego,

Święty Antoni, odbierający cześć w każdej świąty­ni naszego kraju,

Święty Antoni, święty całego świata,

Święty Antoni, nasz pośredniku u Boga,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K. Módl się za nami, święty Antoni.

W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się.

Prosimy Cię, Panie, niech pomoże ludowi Twoje­mu nieustanna modlitwa przezacnego Wyznawcy Twego i Doktora, Świętego Antoniego, i niech nas uczyni godnymi Twej łaski na tym świecie, a w przyszłym uszczęśliwi wieczną radością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

6.  Modlitwa przed odczytaniem próśb

O Chwalebny święty Antoni, Ciebie Bóg obdarzył wielkim i zaszczytnym przywilejem wspomagania ludzi. Tysiącom zwracającym się do Ciebie z różnymi kłopotami udzielałeś pomocy: umierającym niosłeś pociechę, trędowatym uwolnienie, chorym zdrowie, studentom jasną myśl, żeglującym bezpieczny port, uwięzionym wolność, okradzionym własność, a gubiącym ich zgubę. Kto zresztą zdoła zliczyć tych wszystkich, którzy przez Ciebie otrzymali pociechę i pomoc, której ciągle obficie udzielasz. Uciekamy się więc do Ciebie i błagamy o pomoc i radę w tych sprawach, które pragniemy Ci przedstawić... (chwila cichej modlitwy).

Miłosiernemu i dobremu Bogu za wstawiennictwem św. Antoniego Padewskiego dziękujemy za otrzymane łaski i polecamy nasze prośby:

7. Odczytanie próśb i podziękowań ........................................

8. Modlitwa dziękczynna

Chwalebny Cudotwórco, Ojcze ubogich, który poświęciłeś się ludziom biednym i nieszczęśliwym, a także i nasze prośby raczyłeś zanieść przed oblicze Boga, przyjmij jako wyraz naszej wdzięczności tę pokorną modlitwę i ofiarę dla ubogich. Niech ten nasz skromny dar będzie miły Bogu i posłuży na pomoc dla biednych. Wspieraj nas wszystkich, święty Antoni, swym potężnym wstawiennictwem w potrzebach naszych duchowych i doczesnych przez całe życie, a szczególnie w ostatnich latach naszego życia i w chwili śmierci. Amen. Święty Antoni Padewski, dziękuję Ci za wszystkie łaski, jakie mi wyprosiłeś u miłosiernego Boga.

9. Modlitwa dziękczynna

Kłaniamy się Tobie, święty Antoni, wielki nasz Patronie. Prosimy Cię pokornie, byś z wysokości swej chwały wejrzał na nas i przyszedł nam z po­mocą. Ty pomagasz wszystkim, którzy wzywają Twego pośrednictwa i proszą o opiekę. Nie odrzucaj i naszych ufnych próśb, ale wspomagaj nas w naszych troskach i kłopotach. Twoi czciciele znają skuteczne wstawiennictwo Świętego z Padwy w odnalezieniu rzeczy zgubionych, ochronie przed złodziejami, opiece nad podróżującymi, niesieniu ulgi w cierpieniu chorym, biednym i zakłopotanym. Z ufnością błagamy, spraw, abyśmy dzięki Twej opiece mieli zawsze silną wiarę, pracowali nad poprawą życia i pomnożeniem łaski uświęcającej.

Polecaj nas Najświętszej Maryi, Matce Bożej, której zawdzięczasz szczególną pomoc w pracy dla zbawienia ludzi. Ty wiesz, jak słabi i nędzni jesteśmy, wiesz najlepiej, jakie zło zewsząd nas otacza i jak bardzo potrzebujemy Twej pomocy.

Prosimy Cię, święty Antoni, abyś nas w życiu wspomagał i kierował ku dobremu Bogu. Wspieraj wszystkich, którzy przychodzą tutaj, przed Twój ołtarz, lub na innym miejscu zwracają się do Ciebie w swoich potrzebach i troskach. Niech wszyscy odczuwają Twoją opiekę i doznają Twej pomocy, wielbiąc Boga Ojca i Syna, i Ducha Św. Amen.

Módlmy się.

Wszechmogący, Boże, który obdarzyłeś św. Antoniego przedziwnym pośrednictwem, użycz nam litościwie, abyśmy skutecznie mogli otrzymać to, o co przez jego zasługi pokornie Ciebie prosimy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa za Ojca Świętego

Wszechmogący, wieczny Boże, zmiłuj się nad sługą swoim, najwyższym Pasterzem naszym Benedyktem XVI i prowadź go w swej łaskawości po drodze zbawienia wiecznego, aby za łaską Twoją pragnął tego, co się Tobie podoba, i z całą mocą wypełniał. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa za Biskupa

Boże, Pasterzu i Rządco wszystkich wiernych, wejrzyj łaskawie na sługę swojego Zbigniewa, którego ustanowiłeś Pasterzem Kościoła Siedleckiego; daj mu słowem i przykładem przyczyniać się do dobra tych, którymi rządzi, aby razem z powierzoną sobie trzodą osiągnął życie wieczne. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa za kapłanów

Boże, Tyś dla chwały majestatu Twego i dla zbawienia rodzaju ludzkiego ustanowił Jednorodzonego Syna Twego najwyższym i wiecznym kapłanem; spraw, aby ci, których On wybrał jako sługi i szafarzy swoich tajemnic, byli wierni w wykonywaniu powierzonego im urzędu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.